Wednesday, May 23, 2007

MODEM


Το MoDem (Modulator - Demodulator) είναι μια περιφερειακή συσκευή η οποία με την βοήθεια ειδικού software και χρησιμοποιώντας μια γραμμή τηλεφώνου επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ απομακρυσμένων υπολογιστών. Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορα είδη modem τα οποία χωρίζονται στα εσωτερικά (internal modem) και στα εξωτερικά (external modem).Το εσωτερικό (internal) modem είναι κάρτα που τοποθετείται σε κάποια υποδοχή επέκτασης της μητρικής κάρτας, ενώ το εξωτερικό (extarnal) modem είναι μια αυτόνομη εξωτερική συσκευή και συνδέεται στην σειριακή θύρα του υπολογιστή. Χρησιμοποιώντας το modem μπορούμε μέσα από την τηλεφωνική γραμμή να μεταφέρουμε διάφορες πληροφορίες από υπολογιστές που είναι "μακριά" από τον δικό μας υπολογιστή. Η ταχύτητα μεταφοράς πληροφοριών έχει μονάδα μέτρησης τα bits/sec. Ο τύπος του modem που θα χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι συμβατός με την αρχιτεκτονική του συστήματος και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις για ταχύτητα μεταφοράς και του είδους των πληροφοριών που μετακινούνται.

ΕΚΤΥΠΩΤΕΣ (PRINTERS)


Οι εκτυπωτές (printers) αποτελούν μια απαραίτητη περιφερειακή συσκευή εξόδου για όλους σχεδόν τους υπολογιστές. Στις πολυμεσικές εφαρμογές παρόλο που κύρια συσκευή εξόδου αποτελεί η οθόνη υπάρχουν περιπτώσεις που ο εκτυπωτής μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμος. Για παράδειγμα πολλές multimedia εφαρμογές εκπαιδευτικού περιεχομένου χρησιμοποιούν εκτυπωτές μιας και αυτοί δίνουν τη δυνατότητα αναφοράς σε συγκεκριμένες πληροφορίες, σε χρονικές στιγμές που ο χρήστης δεν έχει άμεση πρόσβαση στον υπολογιστή. Υπάρχουν διάφοροι τύποι εκτυπωτών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Από τους φθηνούς και γρήγορους εκτυπωτές dot matrix μέχρι τους inkjet και τους ακριβούς και laser που είναι και έγχρωμοι. Η επιλογή είναι ανάλογη των απαιτήσεων και του είδους της εφαρμογής.

SCANNER (Σαρωτής)


Ένας άλλος τρόπος για την εισαγωγή εικόνας και κειμένου στον υπολογιστή είναι με την βοήθεια του Σαρωτή (scanner). Η χρησιμότητα του έγκειται στο γεγονός ότι μερικές φορές πρέπει να εισάγουμε ένα προϋπάρχον κείμενο μεγάλου μεγέθους χωρίς να χρειάζεται να το πληκτρολογήσουμε. Απλώς σαρώνουμε το κείμενο και με την βοήθεια ενός λογισμικού αναγνώρισης οπτικού χαρακτήρα (optical character recognition software) αναπαριστούμε το κείμενο χαρακτήρα προς χαρακτήρα. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε χρόνο και φυσικά αποφεύγουμε τα λάθη πληκτρολόγησης.Οι σαρωτές χειρός (handled) είναι μικροί μετακινούνται εύκολα και κοστίζουν φθηνότερα. Ο χρήστης κρατεί ακίνητο το προς σάρωση αντικείμενο και μετακινεί τον σαρωτή πάνω σε ένα σταθερό άξονα. Επειδή όμως υπάρχουν παρεκκλίσεις από τον άξονα κίνησης τα αποτελέσματα της σάρωσης δεν είναι πάντοτε ικανοποιητικά. Ένα ακόμη πρόβλημα των σαρωτών χειρός είναι το περιορισμένο πλάτος εγγραφής που μπορούν να σαρώσουν.

ΗΧΕΙΑ


Αν και οι υπολογιστές διαθέτουν ένα μικρό μεγαφωνάκι η ποιότητα του ήχου που παράγεται με αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καμιά πολυμεσική εφαρμογή. Έτσι απαραίτητο εξάρτημα αποτελούν τα εξωτερικά μεγάφωνα (ηχεία). Συνδέονται απευθείας μέσω καλωδίου με την κάρτα ήχου στην κατάλληλη θύρα που είναι διαθέσιμη για αυτό το σκοπό. Σήμερα υπάρχουν στο εμπόριο Multimedia υπολογιστές οι οποίοι διαθέτουν ενσωματωμένα ηχεία υψηλών προδιαγραφών. Όπως και να έχει όμως τα ηχεία αυτά που μπορούν να παράγουν στερεοφωνικό ήχο είναι απαραίτητο εξάρτημα ιδιαίτερα σε πολυμεσικές εφαρμογές εκπαιδευτικού περιεχομένου και σε περίπτερα πληροφοριών. Τα μεγάφωνα διαθέτουν ρυθμιστικά για τα μπάσα, τα πρίμα και την ένταση του ήχου. Πάντως η ρύθμιση του ήχου μπορεί να γίνει και μέσω ενός equalizer το οποίο χρησιμοποιεί ένα απλό interface. Τα εξωτερικά μεγάφωνα πρέπει να έχουν μαγνητική θωράκιση και να μην είναι πολύ κοντά στην οθόνη για να μην επηρεάζουν τον υπολογιστή.

TAPE STREAMER/ZIP DRIVE


Το μαγνητικό μέσο μεταφοράς που θα επιλέξετε θα πρέπει να εξασφαλίζει τη δυνατότητα να δεχτεί τον όγκο των πληροφοριών του αντιγράφου της βάσης δεδομένων. Για μικρά αντίγραφα μπορείτε να χρησιμοποιείτε δισκέτες αλλά προτείνεται η χρήση συσκευών Backup (Tape Streamer ή Zip Drives) που εξασφαλίζουν τη σωστή και ασφαλή μεταφορά μεγάλου όγκου δεδομένων.

CD/DVD/RECORDABLE


Ο οδηγός CD ROM χρησιμοποιείται για το διάβασμα και την μεταφορά δεδομένων από οπτικό δίσκο. Δυο είναι τα χαρακτηριστικά που παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του οδηγού:
- Ο χρόνος προσπέλασης (access time): Είναι ο απαιτούμενος χρόνος για τον εντοπισμό των πληροφοριών από τον οδηγό πάνω στο CD ROM. Ο χρόνος αυτός μετράται σε χιλιοστά του δευτερολέπτου.
- Η ταχύτητα μεταφοράς (transfer rate): Είναι η ταχύτητα μεταφοράς των δεδομένων από το δίσκο (οπτικό) στον υπολογιστή. Η ταχύτητα μεταφοράς μετράται σε kilobytes ανά δευτερόλεπτο (KB/sec).
Είναι προφανές ότι όσο πιο μικρός είναι ο χρόνος προσπέλασης και μεγαλύτερη η ταχύτητα μεταφοράς τόσο καλύτερη είναι η απόδοση του συστήματος.

Tuesday, May 15, 2007

ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΣΚΕΤΑΣ (FLOPPY DISK DRIVE)


Μία άλλη συσκευή που χρησιμοποιεί ο υπολογιστής είναι ο οδηγός δισκέτας (Floppy Disk Drive). Στον οδηγό τοποθετούμε δισκέτες στις οποίες μπορούμε να αποθηκεύσουμε ή και να διαβάσουμε δεδομένα.

ΠΟΝΤΙΚΙ (mouse)


Μία άλλη πολύ σημαντική συσκευή είναι και το ποντίκι (Mouse). Είναι συσκευή εισόδου, γιατί μπορούμε να δίνουμε εντολές στον υπολογιστή και από αυτή τη συσκευή. Το ποντίκι στο κάτω μέρος του έχει μία μπίλια. Έτσι όταν το μετακινούμε σε μία επίπεδη επιφάνεια, περιστρέφεται η μπίλια και μετακινεί τον δείκτη (Pointer) που έχουμε στην οθόνη μας. Στο ποντίκι υπάρχουν και δύο πλήκτρα. Το αριστερό πλήκτρο είναι το πλήκτρο της διαταγής. Έτσι όταν θέλουμε να πούμε στον υπολογιστή να εκτελέσει μία διαταγή μας θα πατήσουμε το αριστερό πλήκτρο. Επειδή το αριστερό πλήκτρο χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά και λόγω του ήχου που κάνει όταν το πατάμε, αντί να λέμε πατάμε το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού, λέμε κάντε ένα κλικ (Click). Το δεξί πλήκτρο του ποντικιού, ανάλογα στο σημείο της οθόνης που βρισκόμαστε), εμφανίζει δίπλα από το δείκτη ένα μενού με εντολές

ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ (keyboard)


Μία από τις σημαντικότερες συσκευές θεωρείται το πληκτρολόγιο (KeyBoard). Είναι μία συσκευή εισόδου, γιατί μέσω της συσκευής αυτής εισάγουμε τα δεδομένα που θέλουμε να επεξεργαστεί ο υπολογιστής. Το πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή είναι μία περιοχή διακοπτών, κάθε ένας από τους οποίους, όταν πατιέται, στέλνει στον υπολογιστή ένα μοναδικό σήμα. Σήμερα, χρησιμοποιούνται κυρίως δύο τύποι διακοπτών: μηχανικοί και ελαστικής μεμβράνης. Οι μηχανικοί διακόπτες είναι απλώς διακόπτες "εκτίναξης", έτσι όταν πατιούνται ολοκληρώνουν το κύκλωμα και όταν απομακρυνθεί η πίεση από πάνω τους επανέρχονται στην αρχική τους θέση. Αυτός είναι ο τύπος που χρησιμοποιείται σε "κλίκ" πληκτρολόγια (όπως έχει επικρατήσει να λέγονται) με αρκετή απτή ανάδραση.Ένας σημαντικός παράγοντας για τα πλήκτρα είναι η καμπύλη της δύναμής εκτόπισης, η οποία δείχνει το πόση δύναμη απαιτείται για πατηθεί ένα πλήκτρο και πώς αυτή η δύναμη ποικίλει κατά τη διάρκεια των διαφορετικών θέσεων ενός πλήκτρου προς τα κάτω. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν αυτή η δύναμη να είναι από 80 ως 100 γραμμάρια, αλλά οι κονσόλες παιχνιδιών μπορεί μερικές φορές να φτάνουν και τα 120 γραμμάρια ή και παραπάνω, ενώ άλλα πλήκτρα μπορούν να πιέζονται με 50 γραμμάρια.Σήμερα έχουν αναπτυχθεί τα λεγόμενα εργονομικά πληκτρολόγια τα οποία δουλεύουν με την εξής ιδέα της διχοτόμησης της επιφάνειας του πληκτρολογίου σε δύο διαφορετικά επίπεδα, τα οποία σχηματίσουν μεταξύ τους γωνία.Η σχεδίασης αυτή έγινε για να έχουν τα χέρια του χρήστη μία πιο φυσική θέση όταν χρησιμοποιεί το πληκτρολόγιο. Επίσης μερικά πληκτρολόγια είναι ρυθμιζόμενα ώστε να μπορεί ο κάθε χρήστης να βρει την πιο κατάλληλη γι' αυτόν γωνία των επιφανειών του πληκτρολογίου. Υπάρχουν επίσης και ασύρματα πληκτρολόγια.

ΚΑΡΤΑ VIDEO


Μια βασική διαφορά ανάμεσα στην τεχνολογία που χρησιμοποιούν τα video και και οι υπολογιστές είναι ότι το video δέχεται αναλογικά σήματα ενώ ο υπολογιστής ψηφιακά. Έτσι για να επικοινωνήσουν οι δυο συσκευές πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια κάρτα video και το κατάλληλο software. Η παρουσία video στην οθόνη του υπολογιστή μέσα σε μια πολυμεσική εφαρμογή προσελκύει όσο τίποτα άλλο την προσοχή του χρήστη.Η κάρτα ψηφιοποίησης video παρέχει την δυνατότητα για την εμφάνιση κινούμενης εικόνας στην οθόνη του υπολογιστή με ποιότητα παρόμοια αυτής της πραγματικής τηλεόρασης. Η κάρτα videο μας επιτρέπει να αποτυπώσουμε μια εικόνα γραφικών και να την αποθηκεύσουμε σε αρχείο. Υπάρχουν βασικά δυο τύποι αυτής της κάρτας. Ο πρώτος αποτυπώνει μεμονωμένα καρέ και άρα δεν υπάρχει κίνηση. Βέβαια αν αποτυπωθούν διαδοχικά καρέ και παρουσιαστούν με μια γρήγορη διαδοχή, προσομοιώνεται κίνηση. Αυτός ο τύπος κίνησης είναι η βάση των περισσότερων κινούμενων εικόνων στα πολυμέσα. Πηγή της εικόνας μπορεί να είναι μια βιντεοκάμερα συνδεδεμένη στην κάρτα video στην διαδικασία βοηθάει πάρα πολύ αν υπάρχει μια οθόνη video, συνδεδεμένη στην κάρτα video, για την παρακολούθηση της εικόνας κατά την διάρκεια της αποτύπωσης. Ο χρήστης με κάποιες ενέργειες αναγκάζει την κάρτα να αποτυπώσει την εικόνα όπως εμφανίζεται εκείνη τη στιγμή. Ο δεύτερος τύπος κάρτας επιτρέπει την αποτύπωση εικόνας με πλήρη κίνηση και την αποθήκευση σε ένα video clip αρχείο. Οι εικόνες που δημιουργούνται είναι πολύ πιο εντυπωσιακές από αυτές της πρώτης κάρτας γιατί μοιάζουν ζωντανές στην οθόνη του υπολογιστή. Βέβαια απαιτούν πολύ περισσότερο χώρο αποθήκευσης.

ΚΑΡΤΑ ΗΧΟΥ (sound card)


Ο ήχος κατάλληλα συνδυασμένος με τα άλλα είδη πληροφορίας μπορεί να κάνει μια εφαρμογή πολυμέσων πιο αποτελεσματική. Η εισαγωγή του θεωρείται απαραίτητη κυρίως σε εκπαιδευτικές εφαρμογές και στα περίπτερα πληροφοριών. Αν και οι υπολογιστές διαθέτουν κυκλώματα ήχου, παρόλα αυτά απαιτείται ειδική κάρτα ήχου (sound card).Όλα τα ηχητικά κύματα έχουν αναλογική μορφή, όμως οι σημερινοί υπολογιστές αντιλαμβάνονται μόνο ψηφιακά σήματα (0,1). Έτσι λοιπόν επάνω στην κάρτα ήχου υπάρχει ένας Μετατροπέας Αναλογικού σε Ψηφιακό (Analog to Digital Convert-ADC) που κάνει την ψηφιοποίηση του αναλογικού σήματος. Όταν ο υπολογιστής αναπαράγει τον ήχο μετατρέπει τις ψηφιακές πληροφορίες σε αναλογική τάση χρησιμοποιώντας τον Μετατροπέα Ψηφιακού σε Αναλογικό (Digital to Analog Convert-DAC).Λαμβάνονται δείγματα (sampling size) των 8 ή 16 bits από το αναλογικό σήμα. Στην ουσία όσα περισσότερα bits χρησιμοποιούνται τόσα περισσότερα είναι και τα επίπεδα της αναλογικής τάσης που δημιουργούνται και τόσο πιστότερη είναι η αναπαράσταση του αναλογικού σήματος. Όταν χρησιμοποιείται ένα μονό κανάλι τότε παράγεται μονοφωνικός ήχος, ενώ όταν έχουμε δυο κανάλια ήχου παράγεται στερεοφωνικός ήχος.

ΘΥΡΕΣ ΕΞΟΔΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ


Ο υπολογιστής από το πίσω μέρος του βγάζει τις εξόδους όπου μπορούμε να συνδέσουμε τις περιφερειακές συσκευές που θέλουμε. Στην εικόνα δεξιά βλέπουμε πάνω αριστερά την υποδοχή του ρεύματος, λίγο πιο κάτω τις εξόδους για το πληκτρολόγιο και το ποντίκι. Αμέσως μετά υπάρχουν οι θύρες USB (όπου μπορούμε να συνδέσουμε έναν εκτυπωτή ή ένα Scanner), οι σειριακές θύρες (όπου μπορούμε να συνδέσουμε ένα ποντίκι ή ένα Modem) και η παράλληλη θύρα (όπου μπορούμε να συνδέσουμε έναν εκτυπωτή). Λίγο πιο κάτω υπάρχει και η έξοδος της οθόνης. Στο κάτω μέρος μπορούμε να διακρίνουμε ότι υπάρχει και μία κάρτα ήχου τοποθετημένη. Αυτό το καταλαβαίνουμε από την θύρα Joystick και τις πολύχρωμες εξόδους για τα ηχεία το μικρόφωνο και τη σύνδεση με μία άλλη εξωτερική συσκευή (όπως το στερεοφωνικό). Πάνω δεξιά βλέπουμε το τροφοδοτικό

ΚΑΡΤΑ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΟΘΟΝΗΣ


Η κάρτα γραφικών του συστήματος είναι η συσκευή, που είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία της οπτικής εξόδου του υπολογιστή. Ουσιαστικά, όλα τα προγράμματα παρέχουν οπτική έξοδο και η κάρτα γραφικών είναι το μέρος του hardware που παίρνει αυτή την έξοδο και "λέει" στην οθόνη ποιες από τις κουκκίδες της πρέπει να φωτιστούν (και με τι χρώμα), έτσι ώστε να επιτρέψει στο χρήστη να δει τη συγκεκριμένη έξοδο. Όπως τα περισσότερα μέρη ενός
υπολογιστή, έτσι η κάρτα γραφικών είχε ένα πολύ λιτό ξεκίνημα. Ήταν υπεύθυνη μόνο να παίρνει, ότι ο επεξεργαστής δημιουργούσε σαν έξοδο και να το στέλνει στην οθόνη για εμφάνιση. Στην αρχή η έξοδος ήταν μόνο κείμενο και μάλιστα χωρίς χρώμα μέσα σε αυτό. Οι κάρτες γραφικών σήμερα μοιάζουν περισσότερο με επεξεργαστές, έχουν την δική τους "ευφυΐα" και κάνουν πολλούς υπολογισμούς, οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να γίνουν από τον επεξεργαστή του συστήματος. Αυτό ήταν μια απαίτηση στους νέους υπολογιστές, εξαιτίας της τεράστιας αύξησης του αριθμού των δεδομένων, που στέλνονται στην οθόνη, καθώς και των εξεζητημένων υπολογισμών που πρέπει να γίνουν για να καθοριστεί η οπτική έξοδος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με την ανάπτυξη γραφικών λειτουργικών συστημάτων και την επεξεργασία τρισδιάστατων γραφικών.

ΣΚΛΗΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ (Hard Disk Drive)


Εκτός από τις συσκευές που αναφέραμε, ο υπολογιστής πρέπει να έχει και μία συσκευή στην οποία να μπορούμε να αποθηκεύουμε τα δεδομένα μας. Αυτή η συσκευή είναι ο σκληρός δίσκος (Hard Disk Drive). Ο σκληρός δίσκος τοποθετείται μέσα στην κεντρική μονάδα επεξεργασίας και συνδέεται με ένα καλώδιο με την μητρική πλακέτα. Στην εικόνα επάνω δεξιά βλέπετε ένα σκληρό δίσκο ανοιγμένο. Όπως βλέπουμε υπάρχει ένας δίσκος που εγγράφονται τα δεδομένα και περιστρέφεται. Η κεφαλή που υπάρχει πάνω από το δίσκο διαβάζει τα δεδομένα. Στην κάτω δεξιά εικόνα βλέπετε ένα κανονικό σκληρό δίσκο. Παρατηρείστε στο πίσω αριστερό μέρος του την υποδοχή της σύνδεσης με καλώδιο, ενώ στην δεξιά μεριά υπάρχει η υποδοχή του ρεύματος. Οι χωρητικότητες των σκληρών δίσκων έχουν φτάσει σε υψηλά επίπεδα. Στην αγορά μπορούμε να βρούμε δίσκους με χωρητικότητα 120 GB

ΜΝΗΜΗ (Memory)


Ο υπολογιστής για να επεξεργαστεί και να εμφανίσει τα δεδομένα πρέπει να τα θυμάται. Αυτό το σκοπό έχει η μνήμη RAM (Random Access Memory) Μνήμη τυχαίας προσπέλασης. Η μνήμη RAM είναι και αυτή ένα Chip που κουμπώνει επάνω στην μητρική πλακέτα σε ένα προκαθορισμένο σημείο. Η μονάδα μέτρησης της μνήμης είναι το Byte. Επειδή όμως η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ, η χωρητικότητα της μνήμης μετριέται πλέον σε MB (εκατομμύρια Bytes). Ένας σύγχρονος υπολογιστής πρέπει να έχει τουλάχιστον 64 MB RAM

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ (C.P.U.)


Ο επεξεργαστής βρίσκεται τοποθετημένος πάνω στη μητρική πλακέτα (motherboard). Εκτελεί ένα μεγάλο μέρος από τη δουλεία του υπολογιστή και δεδομένα φτάνουν και φεύγουν από τον επεξεργαστή συνεχώς. Δέχεται εντολές επεξεργασίας δεδομένων, που πρέπει να εκτελέσει. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι η δουλειά του είναι να κάνει πράξεις και να μεταφέρει δεδομένα. Η μεταφορά των δεδομένων από και προς τον επεξεργαστή γίνεται μέσω "δρόμων ταχείας κυκλοφορίας" δεδομένων που ονομάζονται δίαυλοι. Ο επεξεργαστής τροφοδοτείται συνεχώς με δεδομένα μέσω των διαύλων. Τα δεδομένα που δέχεται μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες:(α) Εντολές (instructions) για το πως θα διαχειριστεί τα υπόλοιπα δεδομένα και (β) Δεδομένα, τα οποία πρέπει να διαχειριστεί σύμφωνα με τις εντολές.Αυτό που αποκαλούμε εντολές, είναι ο κώδικας προγράμματος. Περιλαμβάνει τα μηνύματα (εντολές) που συνεχώς στέλνουμε στον υπολογιστή μέσω του ποντικιού ή του πληκτρολογίου ή κάποιων άλλων μονάδων εισόδου. Μηνύματα για να εκτυπώσει, να αποθηκεύσει, να ανοίξει ένα αρχείο, κλπ. Δεδομένα είναι τα τυπικά δεδομένα του χρήστη. Για παράδειγμα, όταν γράφουμε ένα κείμενο σε ένα κειμενογράφο, στέλνουμε στον υπολογιστή δεδομένα. Όταν όμως ζητάμε από τον υπολογιστή να τυπώσει αυτό το κείμενο, στέλνουμε στον υπολογιστή εντολές.

ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ (CHIPS)


Τα κυκλώματα του υπολογιστή αποτελούνται από Chips. Τα Chips αποτελούνται από ηλεκτρονικά κυκλώματα που περιέχουν πληροφορίες τις οποίες χρησιμοποιεί ο υπολογιστής κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Το σημαντικότερο Chip ενός υπολογιστή είναι ο επεξεργαστής ή αλλιώς C.P.U. (Central Proccessing Unit). Ο επεξεργαστής είναι ο εγκέφαλος του υπολογιστή. Σήμερα η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ που το μέγεθος ενός Chip είναι τόσο μικρό όσο το νύχι ενός μωρού.

ΜΗΤΡΙΚΗ ΠΛΑΚΕΤΑ


Η μητρική πλακέτα (motherboard) είναι μια πολύ βασική συσκευή του υπολογιστικού συστήματος. Αν ο επεξεργαστής είναι το μυαλό του υπολογιστή, η μητρική πλακέτα είναι το κεντρικό "νευρικό" σύστημα που χρησιμοποιεί ο επεξεργαστής για να ελέγχει τα άλλα μέρη του υπολογιστικού συστήματος. Παίζει σημαντικό ρόλο στα παρακάτω ζητήματα: Οργάνωση, 'Έλεγχος, Επικοινωνία, Υποστήριξη του επεξεργαστή, Υποστήριξη των περιφερειακών, Απόδοση, Ικανότητα αναβάθμισης.

MONITOR ή ΟΘΟΝΗ




Ένας υπολογιστής πρέπει να έχει ένα Monitor ή οθόνη. Πρόκειται για συσκευή εξόδου διότι εκεί ο υπολογιστής εμφανίζει τα αποτελέσματα της επεξεργασίας. Οι οθόνες είναι σημαντικές όχι εξαιτίας του αντίκτυπού τους στην απόδοση, αλλά περισσότερο στη λειτουργικότητα του υπολογιστή. Μια οθόνη χαμηλής ποιότητας μπορεί να ενοχλεί στη χρήση ενός κατά τα άλλα καλού υπολογιστή, καθώς μια οθόνη στην οποία είναι ενοχλητικό να κοιτάζεις, μπορεί να κάνει δύσκολη τη χρήση του υπολογιστή. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν άμεσο αντίκτυπο στην απόδοση, πολλοί δαπανούν πολλά χρήματα για την οθόνη όταν αγοράζουν ένα νέο σύστημα. Ο λόγος είναι ότι, οι οθόνες είναι ένα από τα λίγα μέρη ενός υπολογιστή που κρατούν την αξία τους. Η οθόνη παίζει ένα σημαντικό ρόλο στα επόμενα θέματα του υπολογιστικού συστήματος: Άνεση και Εργονομία, Λογισμικό και υποστήριξη των δυνατοτήτων της κάρτας γραφικών και Δυνατότητα αναβάθμισης.Οι οθόνες υγρών κρυστάλλων, LCD (Liquid Crystal Display) Screens, είναι επίπεδες. Η εικόνα τους δεν τρεμοπαίζει και έτσι προκαλεί λιγότερο πόνο στα μάτια. Αυτές οι επίπεδες οθόνες παράγουν μηδενική ακτινοβολία και καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια σε σχέση με τις καθιερωμένες οθόνες. Είναι πολύ ελαφρύτερες και καταλαμβάνουν πολύ λιγότερο χώρο.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ




Το σημαντικότερο κομμάτι ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή είναι η κεντρική μονάδα επεξεργασίας. Ονομάζεται έτσι γιατί μέσα περιέχει τον επεξεργαστή του υπολογιστή. Μέσα στην κεντρική μονάδα επεξεργασίας υπάρχει η μητρική πλακέτα (MotherBoard), η μνήμη RAM και ROM, ο σκληρός δίσκος (Hard Disk Drive), ο οδηγός δισκέτας (Floppy Disk Drive), ο οδηγός CD/DVD, οι διάφορες κάρτες του συστήματος για να μπορούμε να έχουμε ήχο, δίκτυο κλπ και το τροφοδοτικό που δίνει ρεύμα στον υπολογιστή. Το περίβλημα του υπολογιστή (κουτί) ονομάζεται Case και μπορείτε να το βρείτε σε διάφορα μεγέθη, χρώματα και σχήματα. Στην πρώτη εικόνα δεξιά βλέπετε ένα MidiTower, ενώ στη δεύτερη ένα DeskTop.